*** علی اکبر ولایتی ***

*** محسن رضایی***

*** حسن روحانی***

*** سعید جلیلی***

*** محمد غرضی***

*** علی اکبر ولایتی***

*** محمد رضا عارف ***

*** محمد باقر قالیباف ***

*** حداد عادل ***

*** محسن رضایی ***

*** حسن روحانی ***

*** حدادعادل ***

چینی ها سنگ های قیمیتی ما را از روی کشتی میخرند و برمیگردانند دوباره به کشورمان. ما متاسفانه داریم خامفروشی می کنیم. باید نفت را فرآورده کنیم و جلوی خام فروشی را بگیریم. باید موانع صادرات را برداریم تا بتوانند با صادرات غیرنفتی، جایگزینی برای ارز نفت باشند. ظرفیت های خالی صنعت ما که بالای 40 درصد است را باید پر کنیم. باید مرکز صادرات برق برای منطقه باشیم.








در این بخش باید نگاه کنیم که کاهش فروش نفت تهدید است یا فرصت. اگر تدبیر کنیم فرصت است و اگر سوءتدبیر داشته باشیم تهدید است. کاهش هزینه دولت باید باشد. تقویت بخش خصوصی. هدایت نقدینگی به سمت تولید و ... را باید در نظر داشته باشیم. شهرداری در طول 50-60 سال گذشته همیشه 30 درصد هزینه خود را از دولت می گرفته اما امروز به 5 درصد رسیده/ شهرداری تهران بدون نفت دارد کارهایش را انجام می دهد. در ابتدای سال 80 در اصلاحات، قیمت نفت 10-11 دلار شد. یکی از کارهای خوب آنموقع این بود که رشد صنعت ما دو رقمی شد.


به مدت 4 سال وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران بودم. در دولت دفاع هزینه کشور به سالی 15 میلیار دلار رسید. در سازندگی 18 میلیارددلار. اصلاحات 28 میلیارددلار. در دولت اخیر چون درامد سنگینی حاصل شد و اکثریت قریب به اتفاقش صرف واردات شد آمریکایی ها به این نتیجه رسیدند که هزینه کشور 100 میلیارد دلار است و اگر جلویش را بگیریم کشور ساقط می شود. اگر هزینه دولت اصلاحات را 10 درصد هم گران کنیم میشود حدودا 35 میلیارد دلار که هزینه بالایی برای کشور نیست. عرضم این است که محکم بچسبیم تولید را در این مقطع به سامان برسانیم تا احتیاجی به دلار اضافی نداشته باشیم.


نمی توانیم بگوییم کاهش درآمد نفتی تهدید نیست.تهدید است اما باید به فرصت تبدیل شود. راهکار این است که دولت را از اقتصاد بیرون کشیده و مردم را فعال کنیم. مساله بازارچه های مرزی و کشاورزی و ... باید مد نظر قرار بگیرد. ما یک میلیون بشکه نفت اضافه داریم که الان به فروش نمی رسد. با ایجاد پالایشگاه موبایل در کشور، یک ظرفیت بزرگی از فرآورده های نفتی به وجود می آوریم و به کشورهای دیگر فرآورده می فروشیم.


ملت ایران بداند ما میتوانیم بدون وابستگی به نفت وضعیت خوبی داشته باشیم. واردات در 92، 53 میلیارد دلار و صادرات غیرنفتی 32 میلیارد دلار. 30 میلیارد دلار کالای واسطه ای بوده اما 8 میلیارددلار، تجملی مانند خودروهای سواری تجملی و ... بوده که عده ای با آن مانور تجمل میدهند و وارد نکردنش هیچ مشکلی برای کشور پیش نمی آورد. اگر بتوانیم 8 میلیارد دلار را حذف و 15 میلیارد سایر به 10 دلار برسانیم، آنگاه فقط 11 میلیارد دلار عدم موازنه صادرات و واردات داریم که میتوانیم از سایر راه ها مانند کشاورزی آن را تامین کنیم.

 قالیباف طبق قرعه کشی پشت تریبون قرار گرفت.

سوال: گام های عملی دولت شما برای تقویت تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی و بهبود فضای کسب و کار چیست؟



برنامه 2 ساله دارم ولی در بحث مربوط به تولید، سهم تولید را از یارانه در اولویت اول قرار میدهیم. نقدینگی را هدایت میکنیم.الان نقدینگی در جامعه رهاست. سفته بازی را از جامعه  جمع میکنیم. به درآمدهای بدون تولید مالیات های قابل توجهی در نظر میگیریم. استقلال به بانک مرکزی می دهیم که 7 برابر نقدینگی در کشور اتفاق نیفتد. ثبات در سیاست ها خواهیم داشت تا هر هفته و هر ماه یک رانت برای کسانی که یک شبه میلیاردر شوند ایجاد نشود. کاهش فشار تحریم را در اولویت قرار می دهیم. دهکهای پایین جامعه را برایشان سیاست های جبرانی مانند بیمه قرار می دهیم. ما از عدالت صحبت میکنیم نه از مساوات. کیفیت را بالا می بریم در کالاها. اگر بتوانیم شبکه توزیع را بخصوص در کالاهای اساسی در اولویت بگذاریم، مانند کشاورزی، به نتایج خوبی می رسیم.



باید آسیب شناسی از وضع موجود بکنیم. الان آسیب های ساختاری داریم و سیاست گذاری اقتصادی ما هم آسیب رسان است. البته تحریم و فشار هم هست. با اصلاحات ساختاری و اصلاحات سیاستگذاری می توانیم به تولید کمک کنیم. به عنوان نمونه به اقدامی که در مجلس هفتم که رئیس مجلس بودم انجام شد و آثار نیکویی داشت اشاره می کنم: ایجاد سهمیه بندی در مصرف بنزین بود. ما 70 میلیون لیتر در سال 85 روزانه داشتیم. 40 میلیون تولید و 30 میلیون وارد می کردیم. دشمن طمع کرده بود برای تحریم بنزین. اما با سهمیه بندی تهدید را به فرصت تبدیل کردیم و امروز صادرکننده بنزین هم میتوانیم باشیم.


باید تولید ملی را مهم بدانیم. زمانی در دولت های قبل میگفتند اگر چیزی صرفه نداشته باشد نباید تولید کنیم مانند بنزین. باید از کالاهای داخلی حمایت کنیم و اجازه واردات ندهیم. نباید در رسانه ملی برای کالای خارجی تبلیغ شود. در موضوعاتی که وارد میکنیم تا جایی که امکان هست باید تولید داخل را در اولویت قرار دهیم. برای تولید کننده داخلی باید فرجام کارش را کمک کنیم. اگر فرجام تولید مشخص باشد کلی ظرفیت ایجاد می کند برای تولید.



مهمترین کار ثبات اقتصادی است و ما باید اصلاحات ساختاری انجام دهیم. باید ثبات در تصمیمات با استفاده از افراد متخصص استفاده شود. سهم تولید از یارانه ها پرداخت نشده. باید خرید تضمینی کالاها را در دستور کار قرار دهیم. باید مشکلات کشاورزی را حل و از جمله مسئله بیمه محصولات کشاورزی را حل کنیم. کسب و کار خانگی را باید جدی بگیریم. 18 میلیون زن خانه‌دار داریم که باید به کسب و کار خانگی آنها کمک کنیم.



برای تقویت تولید ملی در قدم اول نگاه باید از مصرف محوری به تولید محوری بچرخد. در سالهای اخیر بیشتر بحث مصرف محوری بوده. خصوصی سازی باید واقعی انجام شود. تاالان 13 درصد واقعی بوده و بقیه به دولت داده شده. انحصارات باید برداشته شود. الان قدرتهایی هستند که هم ثروت دارند و هم قدرت سیاسی و هم سایر قدرت ها و دیگران نمیتوانند با آنها رقابت کنند. امروز به احساس امنیت اقتصادی لطمه خورده. باید کارآفرینان را تشویق کنیم و فضا را برای سرمایه گذاری آنها آماده کنیم. امروز امنیت روانی در جامعه به واسطه تهمت ها خدشه دار شده که باید این مسائل را برطرف کنیم.


مشکل اصلی اقتصاد ملی ما این است که صاحب ندارد. ساختار دولت را بر اساس تولید ملی شکل می دهیم. در کنار هر وزارتخانه یک شورای فکر تشکیل می دهیم. ایالت های اقتصادی را در کشور شکل میدهیم. مشکل ما این است که هزینه های تصمیم گیری غلط بسیار بالاست.



تا وقتی که هزینه سرمایه بالاست، تولید شکل نمیگیرد. هزینه سرمایه معادل پولی است که بانک به سرمایه گذار می دهد. یعنی بالاتر از تورم. وقتی هزینه سرمایه 25 درصد باشد، هیچ تولیدی در دنیا 25 درصد سود نمیدهد. ما نباید فکر کنیم به صورت بخشی میتوانیم تولید را راه بیندازیم. تولید وقتی شکل میگیرد که هزینه پایین بیاید. وقتی میاید پایین که تورم پایین بیاید و وقتی تورم پایین می آید که تولید داشته باشید. لذا این یک چرخه است. علاوه بر بورس بازی، بورس مصنوعی و شبه پول را باید از بین برد تا سرمایه جایگاه خود را پیدا کند.


تولید را باید در صنعت و کشاورزی دید.تا وقتی تولید مردمی نشده و کارخانه ها به مردم واگذار نشود و دولت بخش مهمی از صنایع و تولیدات صنعتی را داشته باشد، درست نمیشود. آنجا که تولید دولتی ضرر می کند از بانک مرکزی می گیرد اما بخش خصوصی این امکان را ندارد و وام ها هم گران قیمت است. ضمن اینکه وقتی بخواهد واردات مواد اولیه کند در گذشته با 10 درصد قیمت جنس ال سی باز میکردند الان با 130 درصد میتواند باز کند. این برای تولید کننده مقرون به صرفه نیست. در کشاورزی تا نتوانیم قیمت محصولات را تضمین کنیم، کار درست نمیشود. به همان قیمتی که گندم را از خارج میخریم چرا از داخل نمی خریم؟


ما اقتصادهای خوب دنیا را اگر نگاه کنیم 70 درصد سهمشان در خدمات و 30 درصد در کشاورزی و صنعت است متاسفانه در خدمات ما 35 درصد است. امنیت سرمایه گذار بسیار مهم است ولی امروز در کشور ما این امنیت وجود ندارد. ما نه درست با فساد مبارزه می کنیم و نه اجازه میدهیم امنیت سرمایه گذار باشد. الان نقطه سر به سر در همه مطالعات ارزی و اقتصادی به هم خورده است.
قانون هدفمندی یک قانون اسا و باید به خوبی اجرا شود. یکی از بحث هایی که داریم و در هدفمندی خود را نشان داد این است که بخشی از مسائلی که مطرح میکنیم قبلا هم مطرح شده اما چرا موفقیت آمیز اجرا نشدند و مشکلاتی داشتند؟ اولین کار برای هر نگاه اقتادی و هر سیاست اقتصادی این است که باید به ساختار اجرایی دولت بپردازیم تا سیاست ها عملی شوند. وگرنه اینکار انجام نمی شود. دولت به مثابه قطاری هست که اگر راه نیفتد و سرعت لازم را نداشته باشد بهترین قوانین هم دچار مشکل می شود. روی حمایت از تولید همه وفاق دارند اما چرا انجام نمی شود؟ به خاطر اینکه سازوکارها و ساختارها خوب تعریف نشده اند. لذا من ساختار دولت را به گونه ای تغییر میدهم که اولا خودش برای مردم مانع نشود و ثانیا تقویت کند و خودش مشوق شود برای اینکه ظرفیت ها به کار گرفته شوند. اگر به این بحث اساسی نپردازیم سیاست ها و قوانین خوبی که داریم مانند همین هدفمندی یارانه ها، این موضوعات قابل پیگیری نیست. در بحث هدفمندی بحث اصلی این بود که یارانه ها هدفمند و در یک جهت صحیح مدیریت شود.



مرحله دوم را به صورت درآمدی و تولیدی عمل میکنیم. باید پول وارد تولید و سرمایه گذاری شود که در مصرف و تقاضا اثر خود را می گذارد. ساختار دولت کافی نیست باید راننده و رفتار دولت هم تغییر کند. نوسازی دولت که متناسب با تولید ملی باشد از مهمترین مسائلی است که اگر انجام نشود هر کسی دیگر به جای احمدی نژاد بیاید تغییر مناسبی صورت نمیگیرد. دولت باید ثروت تولید کن و پول درآور باشد تا از اجرایی کردن طرح ها و قوانین صحبت شود.


دفعه اول  نیست که یارانه میدهیم. بنده وزیر نفت بودم، یک لیتر بنزین 1 تومان بود و از امام اجازه گرفتیم شد 3 تومان تا 2 تومان را به روستایی ها بدهیم. مشکل ناشی از آن است که به جای اینکه گرفتاری را از مردم کم کند، کارشناسی درست نشده و گرفتاری زیادتر شده. حالا همه فکر میکنند اگر به دنبال یارانه دادن بیشتر برویم گرفتاری بیشتر می شود. اینکه پول و شبه پول چگونه تزریق شود که زندگی مردم ارتقا یابد یک بحث کارشناسی وتولیدی و فنی است. وقتی خدایی نکرده میخواهیم با یارانه کار سیاسی کنیم نتیجه غیر از این نمی شود.


هدفمندی را حتما طبق قانون ادامه میدهیم. البته یارانه تولید را هم در بخش کشاورزی و هم در حوزه صنعت ادامه میدهیم. ضمنا باید سیاست های جبرانی برای دهک های پایین جامعه حتما بگذاریم تا قدرت خرید مردم را بالا ببریم. الان قدرت خرید خاصیتش نسبت به قبل از یارانه ها تغییر نکرده. ما قیمت را تثبیت می کنیم تا قدرت خرید مردم بالا برود. ما در یارانه ها قیمت را واقعی نکردیم. حقی از مردم الان ضایع شده و آن کیفیت است. چرا باید اتوی پرمصرف در خانه ها باشد یا ماشین ها 12 در 100 بسوزانند؟


 اگر مراد چند برابر کردن 45 هزار تومان باشد فکر نمیکنم دردی از دمردم دوا کند. این پول باعث افزایش تورم می شود. و 8 برابر آن را باید دوباره از مردم بگیریم. باید اشکالات مرحله قبلی برطرف شود. باید دولت به تناسب درآمدها یارانه ها را توزیع میکرد اما انجام نشد. مبلغی که مقرر شده بود دولت از افزایش قیمت انرژی صرف تولید بکندانجام نشد. اگر مرحله اول درست انجام شود شاید نیازی نباشد که وعده اجرای  مرحله دوم و سوم و بقیه را بدهیم.


هدفمندی یارانه ها در راستای تحقق عدالت اجتماعی مطرح شد. در دولت های بعد از انقلاب در همه مطرح بود که در دولت نهم و دهم به صورت ناقص انجام شد. باید فقر و غنا فاصله شان کم میشد ورفاه اجتماعی تامین میشد. ولی به خاطر عملکردی که در حال حاضر با آن روبرو هستیم و تورم بالای 30 درصد است به اهداف نرسیدیم. سهم تولید داده نشده که باید پرداخت شود. با ارزیابی دور اول می فهمیم که باید به اقشار آسیب پذیر توجه بیشتری شده و به تامین هزینه های درمانی مردم بپردازیم.



یارانه هدفمند نشد باید هدفمند شود رقم پرداختی مردم قدرت هخرید را به مردم نداد و تورم راجبران نکرد 245 هزار توامن دایدم بیشتر برداشتکردیم. مردم روی 45 هزار توامنت حساب باز کردند لذا باید ادامه پیدا کند

باید یارانه افرادی که حقوق ثابت دارند، تقویت شود و پیشنهاد دولت من این است که یارانه کالایی هم باید اضافه شود برای اینکه مردمحداقل نسبت به تأمینت کالاهای اساسی تضمین و اطمینان داشته باشند


یکی از بدرترین کارها این ست که طرحی خوب اجرا نشود ولو اینکه خود طراحی شده باشد
یارانه باید اجرا شود چون قانون مجلس است

الان مردم میگویند پولی که میدهید را از ما بگیرید اما قیمت ها را به سابق برگردانید. هدفمندی مناسب اجرا نشد.

الان 70 هزار میلیارد تومان معوقه بانکی داریم. در ماه 2800 میلیارد یارنه می دهیم. الان 6 نفر 5000 میلیارد معوقه بانکی دارند. اگر ساختار اقتصادی را درست نکنیم، مشکل حل نمی شود. نقدینگی بسیار زیادی مشابه این هست که جمع نشده.