همین نگرانی که شما می‌گویید وجود دارد که چه اتفاقی می‌افتد که آقای روحانی از آقای زنگنه که در دوره‌ای به او انتقاد داشتم استفاده می‌کند یا فردی همچون جنتی را بدون سابقه فرهنگی در وزارت ارشاد قرار می‌دهد. مگر کار وزارت ارشاد فقط راه‌اندازی خبرگزاری دینی است که می‌گویند آقای جنتی تحصیلات حوزوی دارد. نقدی که اصلاح‌طلبان به صفارهرندی و حسینی وارد می‌کردند این بود که آنها تخصص ندارند در حالی که آقای صفار حداقل روزنامه‌نگار بود اما آنها می‌گفتند که جامعه رسانه‌ای این افراد را قبول ندارد حالا چه می‌شود آقای جنتی که خودش فقط می‌گوید من به فرهنگ علاقه دارم وزیر ارشاد می‌شود؛ آیا آب گل‌آلود شده است؟

محبیان: تعریف شما از مدیریت اشکال دارد؛ کسی که به عنوان وزیر قرار می‌گیرد باید مدیر باشد.

کسی که وزیر ارشاد می‌گذارید اگر با این دید نگاه کنید هم باید هنرپیشه، روزنامه‌نگار، حوزوی و رایزن فرهنگی باشد در حالی که وزارت مدیریت است؛ شما فراموش نکنید تعریف مدیریت انجام کار به دست دیگران است در دنیا اینطوری است که رئیس یک بیمارستان یک مدیر است و شاید از پزشکی هم چیزی نداند.

شمس‌الواعظین: آقای محبیان چرا در موضع دفاعی افتاده‌اید؟ این خبرنگار یک نگرانی دارد که به جاست.

فضائلی: اگر دولت روحانی رسما می‌خواست یک نماینده به این میزگرد بفرستد کسی بهتر از آقای محبیان نبود!

شمس‌الواعظین: اکثریت این دولت با معیارهایی که آن را نقض می‌کند مطابقت دارد؛ من نگرانی ایشان را جای دیگری می‌بینم و اجازه دهید اگر می‌توانیم آن را حل کنیم.

ایجاد یک خلل جدی در گردش نخبگی کشور دیده می‌شود؛ اینکه وقتی می‌خواهیم به تخصص‌ها و حوزه‌های تخصصی و انطباق آن با شاخص‌های شخصیتی افراد بپردازیم به آن اتوبوس مراجعه می‌کنیم که در آن 40 نفر بیشتر نیست! جای نگرانی دارد.

همان اتوبوسی که من در آن دیدار معروف با آقای هاشمی گفته بودم و وقتی می‌خواهیم از این ماجرا فرار کنیم و مجال گردش نخبگان را در کشور افزایش دهیم در خط پوپولیسم می‌افتیم.

این مسئله قابل توجهی است اگر بخواهم پاسخی به این مسئله بدهم باید اعتراف کنیم که ایران طی دو دهه اخیر دچار یائسگی و عقیم شدن در زایش و ولادت مدیران نسل میانی جدید دوم و سوم انقلاب و عرضه آن به حوزه‌های مختلف شده است.

* شمس‌الواعظین: انتخاب اتوبوسی وزیران نگران‌کننده است

اگر ما به این نکته که هم سن و سال مدیران جاری کشور هستیم توجه نکنیم نسل بعدی دچار مشکل می‌شود.

یکی از وزرا بعد از سن بازنشستگی است و 68 سال برای یک وزیر خیلی بالاست. یعنی 15 سال بیش از سنی که می‌توانید بازنشست شوید، در یک منصب اجرایی قرار گیرید یعنی در این حد دست ما تهی است؛ این نگران کننده است که اتوبوسی پیدا کرده‌ایم که افراد شناخته شده در آن هستند و دائم به سر خط رفته و باز می‌گردد و هیچکس را سوار نمی‌کند و در هیچ ایستگاهی هم نمی‌ایستد و تازه برای کسانی که در ایستگاه منتظر سوار شدن به این اتوبوس هستند شکلک در می‌آورند! وقتی این مدیریت تا این حد محدود شود باید نگران نقش‌آفرینی تیم‌های خود در میدان مسابقه باشیم، ما می‌خواهیم با دوره‌های بعد چه کار کنیم.

هر رئیس‌جمهوری که می‌خواهد بیاید مخیر بین دو گزینه شده است. یا باید از این تیم اتوبوسی استفاده کند که در تکنوکرات بودن و توانایی و ظرفیت‌های علمی آنها تردیدی وجود ندارد یا به پوپولیسم و ناپختگی و بی‌هویتی روی آورد.

مجاری تولید مدیریت کشور دچار انسداد بوده و با موانعی برای پرورش مدیر مواجه است چون 4 سال دیگر ممکن است همین دولت برخی از این وزرا را تغییر دهد. من چند وزیر معرفی شده را می‌شناسم و دشوار است که آنها بتوانند کار کنند.

برای تغییرشان در دوره احتمالی بعدی همین دولت دچار عسرت خواهد شد.

* شمس‌الواعظین: گردش آزاد نخبگی صورت نگرفت

پس قائل به نوعی انسداد مدیریتی هستید که دولت یازدهم نیز مبتلابه آن است؟

شمس‌الواعظین: بله؛ اما انسداد در کشور، دولت را کنار بگذارید چرا که خود دولت نیز از قربانیان آن است. به دلیل استراتژی‌های کلان کشور در جهتی حرکت کردیم که فقط به لایه‌های وفادارتر سیستم تکیه کردیم و گردش آزاد نخبگی صورت نگرفت و بر سر راه آن موانعی صورت گرفت و در نتیجه فرار مغزها از مرکزیت اداره کشور اتفاق افتاد.

آیا غلبه نوع لباس پوشیدن وزرا تا مسائل دیگر راه ورود نیروهای جدید را سد نکرد؟

ما 8 سال دیگر دوباره دچار این مشکل می‌شویم. اتفاق عجیبی می‌افتد؛ شما سطوح بالایی نظام سیاسی کشور را ببینید به ویژه آن بخش از سطوح که قدرت تصمیم‌گیری بالایی دارد.

سنین میانی که هیچ سنین بازنشستگی به وفور دیده می‌شود و از آنها یک صلابت و مقاومتی برای باقی ماندن تحت عنوان خدمت به مردم بدون داشتن توانایی و ظرفیت دیده می‌شود.

این در کل کشور وجود دارد و من نمی‌خواهم نام خاصی را بیاورم. برخی در عکس‌های اول انقلاب مدیرکل بودند و در حال حاضر معاون وزیر شده‌اند و در این 30 سال چرخش کرده‌اند.

حال این سؤال مطرح می‌شود که جمهوری اسلامی در داعیه شکوفا کردن استعدادها برای مدیریت توانایی ندارد؟ باید متواضعانه‌تر در این زمینه سخن بگوییم و واقعی‌تر با آمار برخورد کنیم از این رو معتقدم مجاری تولید نخبگی در کشور ما مشکل دارد.

به کارکرد سیاسی آنها هم کاری نداریم. ما از آنها خدمت می‌خواهیم، ما کسی را می‌خواهیم که مترو تهران را سریعتر انجام دهد و وظایف محوله را با نظم پیش ببرد.

ما به سرعت باید اقدامات را پیش ببریم برای اینکه ما از همرکابی با قافله تمدن جهانی عقب می‌مانیم و من می‌ترسم که این تبدیل به گپ شود و برای اینکه بتوانیم آن موقع باید پل بزنیم و وابستگی ایجاد شود، این خطرناک است.

من به عنوان یک روزنامه نگار که از اول انقلاب تا کنون قلم زده‌ام، هم اکنون در همین نشست از اینکه دولت حسن روحانی دوباره این نسخه را تکرار کرد اعلام خطر می‌کنم.

از تکرار چهره‌ها و انقطاع نسلی اعلام خطر می‌کنم. این دقیقا مثل سقوط ناگهانی نرخ زاد و ولد در کشور است.

* همینطور پیش‌ برویم وزیر اطلاعات بعدی را از نیروی انتظامی می‌آورند

فضائلی: موضوعات مختلفی مطرح شد که همه آنها مهم است؛ من درباره وزارت ارشاد و اطلاعات صحبتی کردم که منظورم این نبود که بگویم افرادی که معرفی شدند این وزارتخانه‌ها را اداره کنند؛ بلکه گفتم به خاطر عدم سابقه آنها در این حوزه‌ها ما نمی‌توانیم تصویری ارائه کنیم و این تصویر زمانی تکمیل می‌شود که تیم خود را به صورت کامل بچینند.

من با دو بحث آقای محبیان خیلی موافق نیستم، اول مدیریت؛ درباره مدیریت این یک بحث پذیرفته‌ شده‌ای‌ است که هرچه سطوح مدیریت به سمت بالا و عالی می‌رود تخصص کمرنگ‌تر می‌شود و توانمندی‌هایی همچون ارتباطات و قدرت تعامل با مجموعه‌های مختلف نیز اهمیتش بیشتر می‌شود و هر چه به بدنه حرکت می‌کنیم اهمیت تخصص نیز بالا می‌رود.

این کلیت پذیرفته شده است. اما باید توجه کنیم که اهمیت تخصص در مدیریت سطوح بالا کمتر می‌شود و نمی‌توانیم بگوییم که کسی که در شرکت فولاد مبارکه مدیر موفقی بوده بیاید و در شرکت چاپ مدیر شود.

محبیان: برداشت کاریکاتوری از دیدگاه بنده نگیرید.

شمس الواعظین: آقای محبیان! درست می‌گویند که شما باید یک مرزی می‌گذاشتید.

محبیان: من گفتم که لزومی ندارد که مدیر وارد تخصص هر چیزی بشود.

فضائلی: اگر شما این تجانس را به این حداقل برسانید که اگر بنده چون روزنامه می‌خوانم می‌توانم مدیر عامل خبرگزاری شوم درست نیست؛ شما آقای مصلحی را مثال می‌زنید که در وزارت اطلاعات پیشینه نداشته درحالی که ایشان هم معلوم نیست که نسخه درستی بوده باشد و بگوییم چون آقای مصلحی از بسیج وارد وزارت اطلاعات شده پس وزیر جدید هم می‌تواند از ارتش بیاید، اگر این طور باشد در دولت بعدی هم از نیروی انتظامی وزیر اطلاعات می‌آورند.

*فضائلی: کابینه روحانی دولت شرکت سهامی است/ انجام آن بدتر از گفتنش است

نکته دیگر در ارتباط با خود دولت و انسجام فکری در آن است. جز محیط‌های نظامی که فرمانده دستور می‌دهد در محیط‌های دیگر امکان صحبت، نقد و نپذیرفتن وجود دارد و اختلاف نظرها حتما باید وجود داشته باشد و قطعا نمی‌توان 20 وزیر پیدا کرد که با یکدیگر اختلاف فکری نداشته باشند اما وقتی این اختلافات مبنایی می‌شود و برخی از اعضای دولت در جهت گیری‌های کلان با یکدیگر اختلاف دارند، مشکل می‌شود.

تلقی اینکه ما مطرح کردن این موضوع را بد بدانیم قاعدتا انجام آن بدتر از گفتن این مسائل است؛ کار آقای روحانی کار بسیار دشواری است.

کلاً کار رئیس جمهور برای تشکیل کابینه کار دشواری است. ما که در سطوح خیلی پایین‌تر مدیریت کردیم می‌دانیم که پیدا کردن کسی برای یک کار چقدر سخت است و اینکه آنها تبدیل به یک مجموعه شوند سخت‌تر است.

لذا انتقاد ما به این معنا نیست که نسبت به دشواری کار آقای روحانی بی اطلاع هستیم یا از آن غافلیم.

ارزیابی من این است که دولت آقای روحانی دولت شرکت سهامی است، اگر این حرف حرف بدی است که ما می‌زنیم بدتر از آن اتفاقی است که افتاده است.

چرا این شرکت سهامی ایجاد شده؟ بالاخره آقای روحانی با محذورات مختلف و فشارهایی که بر روی وی بوده به این جمع‌بندی رسیده است.

یکی از آسیب‌هایی که می‌تواند دولت آقای روحانی را تهدیدکند و منجر به یک سری از حواشی شود، عدم انسجام است ما این را از سر خیرخواهی می‌گوییم.

*برخی وزرا از حالا می‌گویند روحانی در انتخاب «برخی» اشتباه کرده است

در حال حاضر برخی از اعضای دولت آقای روحانی برخی دیگر از اعضای دیگر دولت را قبول ندارند و این تحلیل نیست بلکه خبر است. در جلسات نیز گفته‌اند که ما فلان وزیر را قبول نداریم، در دولتی که هنوز کار خود را شروع نکرده و اعتراض وجود دارد و می‌گویند آقای روحانی اشتباه کرده که رحمانی‌فضلی را در دولت قرار داده، این روند می‌تواند حاشیه‌هایی برای دولت ایجاد کند و دولت روحانی را تحت شعاع قرار دهد.

*دولت سهامی تهدیدی برای روحانی است

این اشکال وارد است که مجموعه دولت از جهاتی از جمله تجربه، سن و سال و شناسنامه‌دار بودن ویژگی‌‌های مشترکی دارند.

اما از یک جهاتی اختلاف نظرهای جدی در تیم روحانی دیده می‌شود که اگر این تیم درست مدیریت نشود و بخواهند بر اساس شخصیت‌های منفردی که دارند اظهار نظرهایی کنند معلوم نیست که از آن نتیجه یکدست و نتیجه‌ای که مدنظر آقای روحانی است حاصل شود و این یک تهدید برای دولت است که باید از حالا به آن توجه کرد.

روحانی می‌تواند تدابیری بیندیشد تا این نکته‌ای که به عنوان تهدید برای دولت وجود دارد بروز پیدا نکند. در مجموع دولتی که انتخاب شده دولت قابل قبولی است و معدلی که می‌گیرد نمره‌ای است که آن را قبول می‌کند هر چند که می‌توانست نمره بالاتری باشد. اما در حال حاضر هم این دولت رد نمی‌شود.

محبیان: من معتقدم قضاوت درباره کابینه در حال حاضر نمی‌تواند به صورت مطلق انجام گیرد چرا که باید مکلف به نتیجه هم باشیم. آن چیزی که وظیفه ماست هشدار دادن است اما نمی‌توان پیشاپیش حکم داد که این دولت حتما شکست می‌خورد.

کهولت مدیریت یکی از اشکالات جدی است. اینکه بین مدیری که سال‌های سال کار کرده با کسی که اصلاً تنها هنرش تایید کردن مقام بالاتر است گیر افتاده‌ایم اشکال است.

باید برای برخی این فرصت ایجاد شود که خود را نشان دهند. اینها استراتژیک است و باید به آنها رسیدگی شود.

بحث شرکت سهامی در حالی است که شرکت سهامی هم وجود دارد و خوب هم کار می‌کند. اما بحث این است که هشدار باید داده شود اما نباید پیش‌داوری کنیم و بگوییم که این دولت هیچ برون‌داد واحدی ندارد.

اینکه بگوییم اگر با این سبک عمل کنیم شکست می‌خوریم یک حرف است و اینکه بگوییم شما قطعاً شکست می‌خورید بسیار متفاوت است.

بنده نگفتم که هر مدیری را از هر کجا بیاورید و سر کار بگذارید و غلط بودن این کار از بدیهیات است.هر چه که شما بالاتر می‌روید باید قدرت مدیریت بالاتر و هر چه پایین‌تر می‌آیید مسئولیت کمتر می‌شود.

ما مشکلی که داریم این است که قبل از اینکه درباره توان مدیریتی یک نفر صحبت کنیم درباره خوب یا بد بودن افراد حرف می‌زنیم.

*محبیان: به تکلیف‌محوری باید پراگماتیسم را هم اضافه کنیم

باید اخیراً بر روی تاکیدی که مقام معظم رهبری بحث تکلیف و نتیجه را مطرح کردند توجه داشت؛ مسائل و مشکلات و راه‌حل‌های کشور ما مشخص است.

همه می‌دانند قفل و کلید کدام است اما باز نمی‌شود علتش این است که ما در انتخاب مدیری که این کلید را درست بچرخاند مشکل داریم ما قبل از اینکه کار کنیم قضاوت می‌کنیم و بعد به دنبال آدم‌های خوبی می‌گردیم که هیچ دیکته نوشته‌ شده‌ای ندارند. باید در قضیه تکلیف‌محور و آدم خوب بودن پراگماتیسم را هم اضافه کنیم و اجازه دهیم فرد ابتدا عمل کند و بعد درباره آن قضاوت کنیم.

دغدغه مدیریت را باید جدی بگیریم و فضایی ایجاد کنیم تا مدیران جدید خود را نشان دهند و نگوییم هر کس در قبل بوده است.

 * محبیان: بخش‌های اقتصادی کشور را غیرسیاسی کنیم

نکته‌ای که به عنوان هشدار به آن معتقد هستم این است که باید بخش‌های اقتصادی کشور را غیرسیاسی کنیم؛ سیاست ما متاسفانه محیط مسئله‌ساز شده است و اکثرا از مسئله سازی سیاسی نان می‌خورند.

حاشیه‌ای به وجود می آید و داستانی می‌شود که هیچ وقت حل نمی‌شود. قفل اقتصادی با کلید اقتصادی حل می‌شود،کلید سیاست هر قفلی را خراب می‌کند از این رو بررسی مدیرانی که مطرح می‌شوند وظیفه مجلس و رسانه است. اما اینکه محیط‌های اقتصادی را وارد چالش سیاسی کنیم درست نیست؛

بنده در فرایند انتخاب بعضی از این وزرا بودم و انتخاب وزرا بسیار پیچیده است، کارگروه‌هایی تشکیل شده است که آنها درباره وضع موجود و آتی هر وزارتخانه صحبت کرده‌اند و افراد را با 28 شاخص سنجیده‌اند؛ بدون اینکه دیگران بدانند و امکان تبانی وجود داشته باشد آن را به انجمن‌های علمی داده‌اند.

مثلا آقای هاشمی وزیر بهداشت پیشنهادی که از کلینیک نور آمده جزء لیست نبوده است و پزشکان و متخصصان وی را معرفی کردند این کار ساده‌ای نیست.

ما باید وجهه نظر خود را تغییر دهیم و مجلس هم نباید چشم‌بسته کسی را تایید کند. گاهی با یک پروژه سیاسی منجر به فلج شدن دولت می‌شویم طوری که آقای روحانی به این نتیجه برسد که به سراغ کسانی برود که کسی حرفی روی‌ آنها ندارد.

آدمی که کاری نکرده باشد حرفی هم درباره او مطرح نیست و فرد خنثایی است. ما کدامیک از این وزرایی که کارشان تمام شده است را ارزیابی می‌کنیم لذا بسیاری از این نقدها را باید در حین عمل و بعد از انجام کار مطرح کرد.

البته پیشاپیش هم مشکلی ندارد. اما نباید به عنوان ترمز عمل کنیم.

اما برخی وزرا مثل آقای زنگنه کارنامه کاری شان مشخص است.

محبیان: من مخالف نقد آنها نیستم اما می‌گویم که نباید پیش‌داوری کنیم؛ آقای زنگنه باید درباره انتقاداتی که به او وارد است پاسخ دهد.

اینکه آقای روحانی قبلا به زنگنه انتقاد کرده دلیل نمی‌شود شاید او آقای روحانی را توجیه کرده و او قانع شده باشد و همین توجیهات را نیز رئیس‌جمهور برای مجلس ارائه دهد.

ما که نمی‌توانیم بگوییم مجلس سکوت کند مجموعه نقد ما باید منجر به کارآمدتر شدن دولت شود نه اینکه برای کارآمدکردن او را فلج کنیم.

فضائلی: علت دفاع آقای محبیان هم معلوم شد ایشان گفت که من در فرایند انتخاب وزیران بوده‌ام.

محبیان: خیر، به عنوان تصمیم‌گیر نه بلکه من فقط در جریان آن بودم.

به نظر شما چرا آقای عارف با توجه به اینکه دو پیشنهاد برای وزارت علوم و ارتباطات داشته است قبول نکرد که در دولت حضور داشته باشد.

فضائلی: آقای عارف خودش را در پیروزی روحانی سهیم می‌داند و از این رو سهمش را نیز قابل توجه می‌داند وقتی کسی چنین ارزیابی از نقش خودش در پیروزی دولت دارد سهم بیشتری هم می‌خواهد.

محبیان: برداشت من این است که آقای عارف در محاسبات خود نسبت به جایگاهش دچار مبالغه شده است و اگر تمام توان تشکیلاتی جریان اصلاح‌طلب هم پای آقای عارف بود او رأی‌اش از معین بیشتر نمی‌شد؛ آقای عارف با نارضایتی کنار رفته و با اشکال مختلف آن را اعلام می‌کند طبیعتا برداشت آقای روحانی از سهم آقای عارف در رأی‌اش با برداشت عارف یکی نیست.

شمس‌الواعظین: من نظری ندارم.

آقای روحانی در زمان تبلیغات انتخاباتی می‌گفت که من به جای سه یا چهار زن از شش زن در کابینه خود معرفی می‌کنم اما چنین اتفاقی نیفتاده است؛ شما می‌گویید که اول کار حکم ندهید اما در ابتدای کار به وعده داده شده عمل نمی‌کنند در حالی که احمدی‌نژاد در کابینه خود از زنان استفاده کرد و تابوی این قضیه را هم شکست.

فضائلی: بحث جنسیتی کردن کابینه حرف درستی نیست و اینکه بگوییم این کار ارزش قائل شدن برای زنان است اینطور نیست. عدم استفاده روحانی از زنان در کابینه به معنای بی‌اعتنایی وی به خانم‌ها نبوده است.

شمس‌الواعظین: من نظرات دیگری دارم که اصلا نمی‌توانم در این زمینه بگویم. ما با یک دولت ضعیف مواجه می‌شویم و این را در مجموع کلی می‌گویم.

فضائلی: یعنی معتقدید که دولت آقای روحانی دولت ضعیفی است؟

* در حد یک تیم فوتبال نتوانسته‌ایم نیمکت دولت‌مردان را پر کنیم

شمس الواعظین: خیر، سیری که حرکت می‌کنیم را می‌گویم. ما در دولت‌سازی نهادها را ساخته‌ایم ولی شخصیت‌هایی که بتوانند در آن باشند نداشته‌ایم؛ در حد یک تیم فوتبال نتوانسته‌ایم نیمکت دولت‌مردان را پر کنیم.

شما منظره سوگند پارلمان را ببینید که تأسف‌بار و یأس‌آور است؛ دو رئیس‌جمهور سابق حاضر نیستند در مراسم تحلیف حاضر شوند یا دعوت نشده‌اند.

ربطش به کابینه این است که شما یک سبد مدیریتی در کشور دارید که هر کس به آن چنگی می‌زند و این سبد هنوز عوض نشده است و ما همچنان حول چیزی می‌‌چرخیم و من نگران این هستم که حیات سیاسی ما به عمر این افراد پیوند بخورد.

دولت احمدی‌نژاد برای اینکه به تقابل با زنان متهم نشود، بسیار جنسیتی عمل کرد و در این کار تعمد داشت. چرا که در سطح بین‌المللی مطرح بود که احمدی‌نژاد فردی رادیکال است لذا برای کاسته شدن از این فضا این کار را انجام داد.

فضائلی: علت انتخاب زنان در کابینه احمدی‌نژاد تقویت چهره بین‌المللی او نبود. آقای احمدی‌نژاد ساختارشکنی‌هایی داشت و این هم یکی از آنها بود.

شمس‌الواعظین: ساختارشکنی خوب است اما از موضع پاسخگویی به آن سوال است.

اگر انتخاب زنان در کابینه احمدی‌نژاد به خاطر وجهه بین‌المللی صورت گرفت چرا این کار در دولت نهم اتفاق نیفتاد؟

شمس‌الواعظین: سوال‌تان به جاست اما من از لحاظ رای و داوری در کنار دوستان می‌ایستم؛ جنسیتی کردن موضوع عوامانه‌ترین بحثی است که در دنیا راه افتاده است و متاسفانه به گفتمان روشنفکران نیز سرایت پیدا کرده است. این بحث را پست‌فمنیست‌ها هم دیگر مطرح نمی‌کنند و در مکتب فرانکفورت و حلقه وین این بحث‌ها دیگر مطرح نمی‌شود. من به عنوان یک زن اگر وزارت زنان را تشکیل می‌دادند به عنوان یک نکته موهن با آن مخالفت می‌کردم؛ می‌توانید به آقای روحانی اشکال بگیرید که چرا به وعده خود عمل نکرد.

محبیان: نگاه جنسیتی به کابینه اصلا درست نیست ما باید سقف مدیریتی را پر کنیم اینکه فرد از کدام جناح است و چه جنسیتی دارد مهم نیست. آنچه که اهمیت دارد تامین هدف است مقام معظم رهبری بحث پیشرفت را مطرح کرده‌اند و این یک امر کاربردی است، اگر یک اصلاح‌طلب بتواند در یک وزارتخانه اهداف نظام را تامین کند به عنوان یک اصولگرا دست او را می‌بوسم یا اگر یک اصولگرا بتواند این کار را انجام دهد یک اصلاح‌طلب باید از او قدردان باشد. کارآمدی مهم و نتیجه‌محوری نیز به عنوان یک اصل باید دنبال شود.

 اگر مجلس به وزرای پیشنهادی رای ندهد آیا این به معنای عدم همراهی آنان با دولت است؟

فضائلی: در دولت آقای احمدی‌نژاد مجلس چهار وزیرش را رد کرد از این رو منطق مجلس مهم است. اگر استدلال مخالفان محکم باشد و به وزیر پیشنهادی رای ندهد چه اشکالی دارد وقتی مجلس معتقد باشد که معدل فردی برای وزارتخانه‌ای پایین است حتما کمک به دولت است.

محبیان: مجلس باید وظیفه قانونی خود را انجام دهد اما در عین حال باید دو نکته را در نظر بگیرد وقتی فردی را رد می‌کند توجیه کارشناسی داشته و متاثر از جو و فضای سیاسی نباشد.

شمس‌الواعظین: من معتقدم دولت پیشنهادی روحانی از لحاظ کیفی و تخصصی سطحش بالاتر از پارلمان رفته است.